Μα πού χάθηκες; Αφήνεις και διαφεντεύουν άλλοι και άλλες στα πέριξ κι εσύ βυθίζεσαι στη σιωπή σου... Για εμένα εσύ προέχεις!!! Ευχαριστώ για την επίσκεψη μετά από πολύ καιρό. Η ανάρτηση σού αφιερώνεται!!!
π Π.Κ., έκλεισα το blog, και απουσίασα για λόγους "υγείας".. Πάντα σας παρακολουθώ, αν και πλεόν σπάνια στέκομαι μπροστά στην οθόνη. Χαίρομαι που ..επάξια χέρια παίρνουν από μένα τη σκυτάλη- να πώ; το σκήπτρο- να πω, το προεδρείο- να πώ; Ευχαριστώ θερμά για την αφιέρωση...κάτι λιγότερο από ένα χρόνο μετά που το είδα! Και Χρόνια Πολλά για τη σημερινή Μέρα.
"τόσο κοντά τόσο μακριά,
ΑπάντησηΔιαγραφήτόσο μακριά τόσο κοντά"
μακρινές; συγγένειες!
πάντοτε κάπου χαράζει φως..
Μ αρέσει η πολύ ίσια γραμμή των οριζόντων, και η επαφή του στυλιζαρισμένου μαύρου με τη λευκή άμμο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΆστρια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όμως αυτούς που συχνά θεωρούμε κοντά μας είναι βαθιά νυχτωμένοι στο Μακράν. Κι εγγύς οι απόξενοι...
Πρόεδρε Αριάδνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πού χάθηκες; Αφήνεις και διαφεντεύουν άλλοι και άλλες στα πέριξ κι εσύ βυθίζεσαι στη σιωπή σου...
Για εμένα εσύ προέχεις!!! Ευχαριστώ για την επίσκεψη μετά από πολύ καιρό. Η ανάρτηση σού αφιερώνεται!!!
π Π.Κ.,
ΑπάντησηΔιαγραφήέκλεισα το blog, και απουσίασα για λόγους "υγείας".. Πάντα σας παρακολουθώ, αν και πλεόν σπάνια στέκομαι μπροστά στην οθόνη. Χαίρομαι που ..επάξια χέρια παίρνουν από μένα τη σκυτάλη- να πώ; το σκήπτρο- να πω, το προεδρείο- να πώ;
Ευχαριστώ θερμά για την αφιέρωση...κάτι λιγότερο από ένα χρόνο μετά που το είδα!
Και Χρόνια Πολλά για τη σημερινή Μέρα.